Een strand bezaaid
met zwemvesten
aangemeerde mensenlevens
horizontaal, verticaal
poogden in krampachtige
choreografieën een thuis
te vergeten, hun hart vaarwel
om op zee met de dood
in dialoog te gaan.
Gehavende en uitgegomde
levens leven naast elkaar
gestapelde verhalen
lijven en afvalbergen
mensen zonder verpakking
scheuren, schreeuwen
wanneer ze de woeste
wateren van de middellandse
zee om luwte smeken.
Europa danst
op zijn eigen massagraf.
[
] (/samenleving-en-poezie)
