Europa

Er grijpt een combinatie van militarisering, demografische paniek en populistische bezuinigingsdrift om zich heen. Dat zijn niet toevallig de ingrediënten die Europa in de jaren ’30 naar de afgrond leidden.

Veertig jaar geleden bracht de Britse band Tears for Fears het album ‘Songs from the Big Chair’ uit. De schreeuw om verandering is vandaag nog steeds pijnlijk herkenbaar.

De diplomatieke brutaliteit van Donald Trump lijkt Europa nu eindelijk wakker te hebben geschud. Wat zijn de opties voor meer Europese samenwerking?

Een sterk en verenigd Europa is in staat om een antwoord te bieden op de vele uitdagingen die de herverkiezing van Trump ons stellen. De vraag is of de lidstaten bereid zijn om over hun eigen schaduw heen te stappen?

Misschien zijn saaie Europese verkiezingen, waarbij de radicaal-rechtse soep altijd minder heet wordt gegeten dan opgediend, zo erg nog niet.

Door haar paringsdans met extreemrechts draait de Europese Volkspartij zich steeds verder weg van het pro-Europese compromis dat de koers van de Europese Unie al die tijd heeft vormgegeven: een samenwerking in het centrum van de politiek.

Met de nieuwe geopolitieke context dient een oud debat van de uitbreiding naar Oost-Europa zich weer aan. Is een geassocieerd lidmaatschap de oplossing?

De schijnbare eensgezindheid en daadkracht in de Europese defensiesamenwerking vandaag, verhult een diepere strategische verdeeldheid.

In mijn tijd als Europees Parlementslid zag ik de focus verschuiven van marktwerking, begrotingsdiscipline en bedrijfsbelangen naar een socialer Europa.

De strijd tegen de klimaatcrisis was topprioriteit in het Europees beleid, maar de aanloop naar de verkiezingen van 2024 geeft een heel ander signaal.

Wat staat er precies in het ‘historische’ Migratie- en Asielpact? Is het fair voor lidstaten, en is het fair voor vluchtelingen?

Relaas van hoe het nationaal klimaatbeleid in de voorbije vier jaar is vastgelopen door electorale profilering vanuit de Vlaamse regering.

De EU moet alle mogelijke vreedzame middelen overwegen tegen Israël, inclusief sancties en het opschorten van het Associatieakkoord, en de Palestijnse staat erkennen.

Wordt het Europees Parlement de dag na de verkiezingen wakker in een catch-22 tussen anti-Europese krachten en grote verwachtingen van de kiezers?

Europa moet zijn defensiecapaciteit opbouwen, maar we mogen dit nooit als argument accepteren om het sociaal beleid of de groene transitie op te offeren.

Het idee van het nieuwe Europese migratiepact dat de lasten zoveel mogelijk verdeeld moeten worden, verdoezelt de realiteit dat elke lidstaat in feite zijn eigen lasten probeert te minimaliseren.

In de Europese investeringsplannen komen de basisbehoeften van de mensen op de tweede plaats. Dit bedreigt de democratie én de klimaattransitie.

Rusland voert een propagandaoorlog tegen het Westen en dat vindt een vruchtbare voedingsbodem in de antiwesterse gevoelens op het Afrikaanse continent.

Populisten betreden almaar vaker de Europese arena en brengen hun politieke drama mee. Precies dat interesseert de burger.

De Europese sociaaldemocratie wil haar rommelige en donkere zolderkamer in Oost-Europa opruimen.

De Europese Commissie heeft een voorstel gelanceerd om genetisch gewijzigde gewassen grotendeels te dereguleren. Als dit een feit wordt, zal dit zorgen voor onomkeerbare veranderingen in onze eco- en voedselsystemen.

Dat een Europees parlementslid zwaarder weegt dan iemand uit de Kamer of het Vlaams Parlement, heeft Kathleen Van Brempt de voorbije jaren ruimschoots bewezen.

Bernie Sanders en Frans Timmermans hebben gelijk: het is oké om kwaad te zijn op het kapitalisme.

We zijn er ondertussen aan gewend om twee keer per jaar al onze klokken te verzetten, maar dat het een goed idee was om dit systeem in te voeren gelooft ondertussen bijna niemand meer.

Gaat CD&V in zee met extreemrechts? Tot voor kort leek het idee compleet absurd. Maar de nieuwe koers van de Europese Volkspartij en het debat over de natuurherstelwet doen twijfel ontstaan.

Betere Europese samenwerking kan het vertrouwen van de burger in de democratie op lange termijn herstellen.

Terwijl voor de asielzoekers aan de Europese buitengrenzen steeds meer muren en hekken worden opgetrokken, staan ze voor het kapitaal wagenwijd open.

Kampen sociaaldemocratische partijen met een gebrek aan aanhang of een gebrek aan mobilisatie?

Steeds meer mensenrechteninstituten in Europa worden geconfronteerd met verbale aanvallen en bedreigingen van regeringsfunctionarissen of parlementsleden.

Fundamentele veranderingen aan het Europese project gebeuren zelden onder leiding van één uitgesproken figuur.

2021 lijkt het jaar te zijn geweest van een voorzichtige remontada van de sociaaldemocratie.

De klimaatzaak vraagt om ambitieuze plannen die starten met een erkenning van de uitwassen van de Europese geschiedenis.

Hoe het coronavirus onthult dat Europa zich laat leiden door angst.

Als Europa via de Europese Green Deal in 2050 het eerste klimaat-neutrale continent wil worden, is een groener handelsbeleid een noodzakelijke voorwaarde.

Het spannendste aan de Europese verkiezingen wordt het spel nadien. Dan wordt het uitkijken naar welke allianties in het Parlement worden gesmeed.

Ondanks veel goede wil, blijven fundamentele oplossingen tegen internationale belastingontwijking en -concurrentie vooralsnog uit.

Voor veel kiezers moet Europa er niet alleen zijn om de economie competitiever te maken in de wereld, maar ook om mensen sociale zekerheid te bieden

Bij elke stap vooruit trokken de socialisten aan de Europese kar, stonden de christendemocraten op de rem én werkten de populisten en nationalisten tegen.

Belgische millennials kennen een sterke wens voor een Europees vangnet. Ten aanzien van vluchtelingen en economische migranten zijn ze een stuk kritischer.

Hoewel de Vlaming over het algemeen behoorlijk pro-EU gezind is, neemt dit niet weg dat er heel wat scepticisme leeft over hoe het Europese project er dient uit te zien.

De Europese klimaatdoelstellingen verraden een eroderende consensus inzake de Europese klimaatambities. Een klimaatleider sleept zich voort.

De Europese doelstellingen zetten ons niet op koers. En zelfs aan die zwakke doelen kan België niet voldoen.

De beschermingsstandaarden worden verlaagd, de rechterlijke macht in vraag gesteld en de kritische stemmen verdacht gemaakt.

Er is geen sprake van algemene instorting als blauwdruk voor de ganse sociaaldemocratie.

De voorstellen van sp.a lijken in de verste verte niet op de ‘ideologische gestuurde opengrenzenpolitiek’ die N-VA er zo graag van wil maken.

In de storm van polarisatie rond het vluchtelingenthema is een moreel kompas voor progressieven onontbeerlijk. Met dit manifest steekt Groen de hand uit.