sociaal overleg

Er zijn genoeg thema’s om straks een inhoudelijk sterk interprofessioneel akkoord 2025-2026 mee af te sluiten. Maar de kern van een akkoord is door overheidsinterventie uit het overleg weggesneden: een loonmarge die naam waardig.

Het is zorgwekkend hoe vandaag het sociale onderhandelingskader wordt afgebouwd en het gebruik van syndicale macht wordt beperkt.

We staan aan de vooravond van een gemeenschappelijke vakbondsbetoging op 20 juni die zich als historisch aandient. Wat willen wij als vakbonden?

De sociale partners schuiven nog wel mee aan tafel, maar er wordt geknaagd aan de macht van het sociaal overleg en de macht(sverhoudingen) van de sociale partners.

Om werknemers weer perspectief te geven op sociale vooruitgang, moet het sociaal overleg in eer worden hersteld. Niet alleen op papier, maar ook in de feiten.

In plaats van een blauwdruk voor te leggen van een ander systeem, stel ik een methodiek voor om experimenten op ondernemingsniveau toe te laten.

Maak van productiviteit een sleutelelement in het sociaal overleg.

Met een chief happiness officer in elk bedrijf gaan we er de conflicten niet oplossen.

In de praktijk bestaan voor arbeiders amper anciënniteitstrappen. Dit is niet de reden van hun vervroegde uitstroom uit de arbeidsmarkt.

Een loon, die naam waardig, moet minstens 2.300 euro per maand of 14 euro per uur bedragen.